Konstanty Kalinowski

Konstanty Kalinowski (ur. 1838, zm. 1864) – był rewolucjonistą,działaczem niepodległościowym oraz bohaterem Białorusi, Polski i Litwy.

Uczestniczył w powstaniu styczniowym które miało miejsce w 1863 r i pełnił funkcje jednego z przywódcy. W 1860 r. zajmował się wydawaniem tajnego pisma „Mużyckaja Prauda”, które było jednym z pierwszych czasopism pisane w języku białoruskim. Pisał w nich o uniezależnieniu się Litwy od Rosji oraz wstawiał się za ochroną języka białoruskiego. Konstanty Kalinowski w 1862 został członkiem Prowincjalnego Komitetu Litewskiego w Wilnie gdzie po pewnym czasie objął posadę komisarza rządu polskiego na województwo grodzieńskie. Dzięki ogromnemu zaangażowaniu wskoczył na wyższą pozycje i otrzymał miano Komisarza Pełnomocnego na Litwę. Od tego czasu miał prawo kontrolowania wszystkimi jednostkami, które walczyły na obszarze byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego.

W 1864 r. Konstanty Kalinowski został uwieziony w Wilnie, gdzie został skazany na kare śmierci poprzez rozstrzelanie.Wyrok ten jednak został zmieniony na powieszenie.