Romantyzm w Europie – rozpoczął się w latach 90 XVIII wieku trwał do około lat 40 XIX wieku. Zapoczątkowała go Wielka Rewolucja Francuska ( 1789 ) w wyniku rozwoju ruchów wolnościowych.

Epoka romantyzmu w Europie wprowadziła nowe pojęcia takie jak Irracjonalizm – wiara w możliwość poznawania świata w sposób nie rozumowy, a uczuciowy. Mistycyzm – wiara w możliwość kontaktu z bóstwami we śnie lub podczas widzenia. Historyzm – zainteresowanie historią własnego narodu

Romantyzm w Europie nie wszędzie objawiał się w taki sam sposób: W Angli twórcy nawiązywali do mistycyzmu, a poezje rozumowano jako ekspresje uczuć. W Niemczech został zapoczątkowany przez preromantyzm. Licznie odwoływali się do twórczości ludowej, do literatury wprowadzili język potoczny. Wykorzystywano groteskę oraz fantastykę. We Francji tłem historycznym romantyzmu była Wielka Rewolucja. Literaturę wyróżnia estetyzm oraz ekspresja. W Rosji poruszano problemy rewolucyjno – niepodległościowe
Do przedstawicieli romantyzmu w Europie należą Johann Wolfgang Goethe, Stendhal, George Byron, Walter Scott, Francois Chateaubriand, Wiliam Szekspir, Ludwig van Beethoven